Μοναχικός και στην άφιξη ο Γιαννιώτης

Σε αντίθεση με τις τιμές που αποδόθηκαν στην Άννα Κορακάκη, η άφιξη του Σπύρου Γιαννιώτη ήταν χωρίς τυμπανοκρουσίες και επισήμους.

Η μοναξιά είναι κάτι που έχει συνηθίσει ο Σπύρος Γιαννιώτης... Άλλωστε όταν κολυμπάς για 1 ώρα και 52 λεπτά, δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με την άφιξή του από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, λίγα μόλις 24ωρα μετά την κατάκτηση του παλικαρίσιου αργυρού μεταλλίου στα 10.000 μέτρα, στην οποία απουσίαζαν οι επίσημοι και οι τυμπανοκρουσίες.
Εδώ βέβαια θα μπορούσε να φέρει τις αντιρρήσεις του κάποιος λέγοντας το εξής: «Η κίνηση της κυβέρνησης να παρευρεθεί στην άφιξη της Άννας Κορακάκη αποδοκιμάστηκε από μεγάλη μερίδα του κόσμου». Ναι, ο Σπύρος Γιαννιώτης δεν πήρε το χρυσό. Ναι, δεν κατέκτησε δύο μετάλλια σε μία διοργάνωση. Όμως όλα αυτά αντισταθμίζονται από το γεγονός οτι ο Έλληνας Πρωταθλητής αποσύρεται από την ενεργό δράση, έχοντας μία καριέρα γεμάτη επιτυχίες και διακρίσεις.
Και επίσης, από πότε βάζουμε βαρόμετρο στα μετάλλια, αν αυτά είναι ένα ή δύο, αν είναι χρυσό ή αργυρό;
Για αυτό λοιπόν, από τη στιγμή που υπήρξε υποδοχή στην Άννα Κορακάκη με τιμές αρχηγού κράτους, κάτι ανάλογο θα έπρεπε να γίνει και για τον Σπύρο Γιαννιώτη. Ο ίδιος βέβαια μπορεί να τη... βρήκε με τη μοναξιά (με εξαίρεση τους δημοσιογράφους, τους φίλους και τους συναθλητές του που τον περίμενα), που όπως είπαμε είναι συνηθισμένος, αλλά όπως και να έχει η εικόνα ξενίζει.
Στις 12:00 περίπου, ο αργυρός ολυμπιονίκης έκανε την εμφάνισή του στην αίθουσα αφίξεων, συνοδευόμενος από τον προπονητή του Νίκο Γέμελο και την συναθλήτριά του, Κέλλυ Αραούζου που κατετάγη 11η, έχοντας τυλιγμένη στο λαιμό του μία ελληνική σημαία.

gazzetta.gr