Η περίφημη «εξαφανισμένη» συνοικία της Πλάκας, «Βρυσάκι» !

Η περίφημη «εξαφανισμένη» συνοικία της Πλάκας, «Βρυσάκι» !

Γράφει ο  Πάνος Ν. Αβραμόπουλος

Επρόκειτο για παλιά συνοικία της Πλάκας ανάμεσα στο Θησείο και τους Αέρηδες. Αίρει το όνομά της σε παράφραση της λέξης Ευρυσάκειο, το οποίο ήταν το ιερό του Σαλαμίνιου ήρωα και ηγέτη των εγκαταβιούντων στην Αθήνα Σαλαμινίων Ευρυσάκη, ή κατά άλλη εκδοχή απο μια μικρή μεσαιωνική πόλη. Στις μέρες μας υπάρχει μόνο η οδός Βρυσακίου απο την ομώνυμη συνοικία, οι οικίες της οποίας γκρεμίστηκαν την περίοδο 1931-1938 ένεκα της αρχαιο-λογικής σκαπάνης στην αγορά. Η συνοικία Βρυσάκι είχε τρείς γειτονιές : των Αγίων Αποστόλων, της Βλασσαρούς και του Αγίου Φιλίππου. Κεντρικό σημείο της συνοικίας υπήρξε η πλατεία των Αγίων

Αποστόλων, στην δισταύρωση των οδών Αρείου Πάγου, Πολυγνώτου και Βουλευτηρίου. Περιμετρικά της Πλατείας υπήρχαν καφενεία, ταβέρνες, και καταστήματα. Παραθέτουμε δυο ανταγωνιστικά καφενεία, τα οποία μάλιστα εξέφραζαν και την πολιτική αντιπαράθεση των πρώτων δεκαετιών του 20-ου αιώνα. Αφενός μεν το καφενείο του Καρατζά ορμητήριο των Βενιζελικών, αφετέρου δε το καφενείο του Σοφού ορμητήριο των Βασιλικών. Σπουδαίος ναός της συνοικίας υπήρξε η Παναγία η Βλασσαρού, η οποία ήταν τρίκλιτη βασιλική του 17-ου αιώνα, αφιερωμένη στα εισόδια της Θεοτόκου και ιδιοκτησίας της επιφανούς κοινωνικά οικογένειας Βλασσαρού. Στα χρόνια του Όθωνος η εκκλησία αποτέλεσε Πρωτοδικείο το 1834 και για λίγια χρόνια αργότερα φιλοξένησε τον Άρειο Πάγο. Με την εκκίνηση των αρχαιολογικών ανασκαφών κατεδαφίστηκε. Οι κάτοικοι του Βρυσακίου ήταν περιώνυμοι για την σκωπτική τους διάθεση, η οποία αποτυπώνονταν με ευφυολογήματα και σατιρικά ποιήματα.

Το παρόν κείμενο είναι απόσπασμα από το Βιβλίο μας «ΑΘΗΝΑ, ζαφειρόπετρα….» που πραγματεύεται την κοινωνική, πολιτισμική και αυτοδιοικητική ταυτότητα της Αθήνας.

*Ο συγγραφέας Πάνος Ν. Αβραμόπουλος, είναι Α΄ Αναπληρωματικός Δημοτικός Σύμβουλος Αθηναίων
www.panosavramopoulos.blogspot.gr